Lees hieronder enkele ervaringen van moedige release klanten
Tamara is een auteur en neemt haar persoonlijk release verhaal mee in haar nieuw boek.
Neem de tijd om dit fragment te lezen.
Psoas Release
“Wat heeft de Psoas Release voor jou betekend?” Het is een vraag die ik van velen in mijn
omgeving kreeg, omdat ze zich niet konden voorstellen wat zo’n release inhoudt of omdat ze er gewoonweg niet voor openstonden om lichaamswerk te combineren met een psychologisch traject. Om die vraag goed te kunnen beantwoorden, deel ik in het kort mijn verhaal en bijgevolg mijn ervaring met Psoas Release.
Hoe ik me voel? Vandaag voel ik me hoopvol, kalm, trots, verbonden met mezelf. Dat is echter niet altijd zo geweest. Een lange tijd overheerste namelijk een gespannen, paniekerig, verdrietig gevoel. Ik voelde zelf dat ik dat niet meer wilde: ik wilde niet meer mijn emoties verdringen, maar ik wilde ze voelen en ik wilde begrijpen waar ze vandaan kwamen. De eerste -voor mij- logische stap was bijgevolg die naar psychologische begeleiding. “Maar waarom moet jij naar een psycholoog gaan? Wat zullen de mensen wel denken?” Wat de mensen zouden denken, interesseerde me niet, want ik had een doel voor ogen. En dat doel zou ik enkel kunnen bereiken met een psycholoog aan mijn zijde. In het begin verliep dat traject relatief vlot: er werd achterhaald dat niet enkel het trauma dat ik bewust meemaakte in het begin mijn studentenjaren (seksueel misbruik) een oorzaak was, maar dat ook de scheiding van mijn ouders in mijn kindertijd een diepe wonde had achtergelaten.
Hoewel ik leerde om (vlot) te spreken over wat er gebeurd was, welk effect/welke impact dat op mij had, wat dat bij mij teweegbracht, et cetera, merkten mijn psycholoog en ik dat ik toch ter plaatse bleef trappelen en geen echte vooruitgang meer boekte. Die belemmering bleek mijn vermijden van gevoelens te: ik kon erover spreken, maar ik wilde ze niet voelen. En als ik die gevoelens wél wilde voelen, dan kwamen ze niet los (wat leidde tot migraine en migraineaanvallen). Er was dus meer nodig dan enkel een psycholoog aan mijn zijde.
Mijn psycholoog sprak erover om zijn psychologische begeleiding te combineren met lichaamswerk, bijvoorbeeld een Psoas Release.
Die spier slaat fysieke en emotionele spanningen op en is dus zowat het traumacentrum in je lichaam, wist mijn psycholoog te vertellen die zich al had ingelezen.
Zo kwamen wij -in het bijzonder ikzelf- terecht bij Tania.
Nadat ik mezelf ook wat grondiger had ingelezen, besloot ik de stap te wagen zo’n eerste release in te plannen. “Maar wat als er iets zou mislopen tijdens die behandeling?” Ik geloof niet dat ik daarvoor ooit angst had. Ik ontving namelijk kort na mijn afspraakbevestiging ook een fijne mail met intakeformulier. Daarmee werd het voor mij meteen duidelijk dat er met zo’n delicate behandeling heel zorgvuldig, voorzichtig zou worden omgegaan. Enkele dagen voorafgaand de afspraak belde Tania me bovendien op om het intakeformulier even te overlopen, opdat ze een concreet beeld over mij en mijn nood/noden kon schetsen, wat de behandeling ten goede zou komen. Bovendien werd ook nog afgetoetst of ik al in begeleiding was bij een psycholoog; indien niet, zou er een verwijzing gebeuren, omdat lichaamswerk en het psychologisch traject naar elkaar toewerken. Een week na de behandeling ontving ik tot slot nog een mail om te bevragen hoe de afgelopen dagen waren geweest voor mij, welk(e) effect(en) de behandeling had gehad voor mezelf en voor mijn traject bij de psycholoog.
Wat heeft de Psoas Release voor mij betekend? Het is heel vreemd om te ervaren hoe ik emoties -in mijn geval vooral verdriet- al voelde loskomen tijdens de behandeling. Ook de Psoas Releasedagen erna, nam ik een aantal veranderingen waar: minder spanning ter hoogte van de schouders, amper/geen spanningshoofdpijnen en/of migraine, minder vermoeid (fysisch); verdriet, boosheid, angst durfde ik te voelen/ondergaan, herinneringen die ik dacht verwerkt te hebben zijn toch opnieuw komen bovendrijven, bij de psycholoog zorgde het voorgaande ervoor dat ik opnieuw stappen vooruit kon zetten in mijn verwerkingsproces (psychologisch). Vandaag betekent die release nog steeds heel wat voor mij. Ik merk dat ik mijn (negatieve) gevoelens steeds meer toelaat en durf te voelen in plaats van dat ik probeer om die te vermijden of te verdringen. Dat zorgt er op haar beurt voor dat ik me emotioneel, maar ook fysiek lichter voel. Mijn psycholoog en ik voelen dat lichaam en geest écht hand in hand gaan. Binnenkort plan ik opnieuw een afspraak in voor een volgende Psoas Release.
Tamara
Suzy heeft veel last om haar grenzen te stellen. Haar fysieke klachten zijn al 4 jaar in volle opbouw en ze geraakte mentaal uitgeput. Ten einde raad en met vooral pijn in haar arm en pols kwam ze bij mij terecht. Suzy heeft deze reactie geschreven na enkele sessies.
Hoe is me voelde na de 1 ste behandeling?
Is moeilijk te beschrijven, ik was enkele dagen licht in mijn hoofd, maar dat was voor mij eerder positief dan een mankement.
Voor de 1ste keer in 4 jaar tijd, heb ik op mijn werk mijn grens gesteld en dit is voor mij ene enorme vooruitgang en ook een opluchting.
Suzy
Marie is een jonge dame die in een burn-out zit.
Door het veel thuis zitten wordt ze duidelijk nog meer geconfronteerd met haar fysieke pijnen.
Aan de telefoon klonk ze wat radeloos. Ik deed bij Marie als eerst een Mix Release omdat ze het hele Psoas verhaal angstig vond maar ondertussen genoot ze ook een Psoas release.
Dit is haar ervaring na een eerste Mix Release sessie (waar ik zeker ook de psoas heb aangetikt)
Na de sessie was ik heel moe (weet niet of het door de sessie of het werk kwam). Daarna wel snel terug oké. Ik voel al minder spanning in mijn rechter been, dus dat is goed nieuws. Ook kan ik beter eten ’s middags, geen idee of dit ook door de sessie komt want dit was de laatste tijd moeilijk. Ik had een krop in mijn maag en was zo moe dat ik amper kon eten op de middag.
Door dat weinig eten en de vermoeidheid vluchtte ik in de chocolade en koffie. Maar dit is nu ook weg. Ook ben ik ’s middags niet meer gaan slapen. Mijn energie level is al beter, joepie!
Ik voel nu ook meer dat ik écht aan mezelf moet werken.
Tijdens de sessie heb ik ook gevoeld dat dit wel eens de “sleutel” kan zijn tot alles.
Ik kijk er nu iets meer positiever naar en probeer meer geduld te oefenen.
Dankjewel Tania!
Marie